قانونگریزی در ساخت و ساز؛ خسارتی ملی
با تصویب قانون نظام مهندسی در سال ۱۳۷۴، نظارت رسمی بر فرآیند ساخت و ساز آغاز شد تا امنیت، دوام و کیفیت سازهها تضمین شود. با این حال، هنوز هم برخی افراد بدون داشتن صلاحیت وارد این حوزه میشوند و نتیجه آن، ساختمانهایی با عمر مفید زیر ۲۵ سال است؛ در حالی که میانگین جهانی عمر ساختمانها بیش از ۱۰۰ سال است.
کاهش عمر مفید ساختمان فقط آسیب به ساکنان نیست؛ بلکه به اقتصاد کشور نیز لطمه میزند. طبق اعلام رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران، تنها یک سال افزایش عمر مفید ساختمانها میتواند از هدررفت ۴۰۰۰ میلیارد تومان سرمایه ملی در سال جلوگیری کند.
هدررفت انرژی؛ بحران پنهان ساخت و ساز بیکیفیت
یکی دیگر از آثار مخرب ساختوساز غیرتخصصی، اتلاف شدید انرژی است. ۴۱ درصد از کل مصرف انرژی کشور در بخش ساختمان است و سهم بزرگی از این انرژی، به دلیل طراحی و اجرای غیراصولی هدر میرود. این یعنی ساختمانهای بیکیفیت نهتنها خطرناک و پرهزینهاند، بلکه منابع انرژی کشور را هم نابود میکنند.
ضرورت آشنایی سازنده با نظارت و اجرای ساختمان
در ادامه، دلایل کلیدی این ضرورت را بررسی میکنیم:
۱. کنترل کیفیت و پیشگیری از تخلفات فنی
سازندهای که با اصول اجرا و نظارت آشنا باشد، میتواند بهدرستی عملکرد پیمانکار و تیم اجرایی را ارزیابی کند. مشکلاتی مانند بتنریزی غیراصولی، آرماتوربندی نادرست یا دیوارچینی بیکیفیت، اگر در زمان مناسب تشخیص داده نشوند، ممکن است خسارات سنگینی به پروژه وارد کنند. آگاهی فنی، مهمترین ابزار برای جلوگیری از این خطاهاست.
۲. حفظ سرمایه و مدیریت منابع
ساخت و ساز یکی از پرهزینهترین سرمایهگذاریهاست. بدون دانش فنی، احتمال هدررفت منابع، دوبارهکاریهای پرهزینه و حتی توقف پروژه زیاد است. آشنایی با فرآیندها کمک میکند پروژه در چارچوب بودجه و زمانبندی مشخص حرکت کند.
۳. تعامل مؤثر با تیم پروژه و نهادهای مرتبط
وقتی مفاهیم فنی را بشناسید، میتوانید در جلسات تصمیمگیری با مهندسان ناظر، مجری، شهرداری یا دفاتر خدمات فنی، ارتباطی مؤثرتر و آگاهانهتر داشته باشید. این ارتباط سالم و حرفهای، جلوی اختلافات، تأخیرها و مسائل حقوقی را میگیرد.
- دوشنبه ۲۶ خرداد ۰۴ ۱۴:۳۸
- ۲ بازديد
- ۰ نظر