پیش تنیدگی

بتن پیش‌تنیده (Prestressed Concrete) نوعی بتن است که در آن به صورت کنترل‌شده، تنش‌های داخلی مشخصی به بتن وارد می‌شود تا اثر تنش‌های ناشی از بارهای خارجی (مانند وزن سازه، زلزله، باد و ...) کاهش یابد.

این تنش‌های داخلی با استفاده از کشش فولاد تقویت‌کننده (کابل یا آرماتورهای مخصوص به نام تاندون) ایجاد می‌شوند. هدف اصلی از این روش، تقویت بتن در برابر نیروهای کششی است که ذاتاً در این زمینه ضعیف عمل می‌کند.

عملکرد سقف‌های بتنی پیش‌تنیده چگونه است؟

در این نوع سقف‌ها، ترکیب بتن و فولاد به‌گونه‌ای انجام می‌شود که:

• کابل‌های فولادی ابتدا یا بعد از بتن‌ریزی کشیده می‌شن (بسته به نوع سیستم)،

• سپس این کابل‌ها با بتن درگیر می‌شن و نیروی فشاری اولیه‌ای در بتن ایجاد می‌کنن.

این فشار اولیه کمک می‌کنه تا بتن:

• در برابر ترک‌های کششی مقاومت بیشتری داشته باشه،

• و بتونه دهانه‌های بزرگ‌تر رو بدون ستون میانی تحمل کنه.

مراحل اجرای سقف پیش‌تنیده

1. قالب‌بندی:
   مثل دال‌های معمولی، قالب‌بندی با دقت اجرا می‌شه (چوبی یا فلزی).

2. آرماتوربندی:
   میلگردهای تقویتی، برش پانچ و کلاف‌های مرزی طبق نقشه نصب می‌شن.

3. نصب کابل‌ها و مهارها:
   کابل‌ها طبق نقشه چیده شده و با خرک در ارتفاع مناسب قرار می‌گیرن؛ مهارهای انتهایی هم نصب می‌شن.

4. بتن‌ریزی:
   بتن‌ریزی پیوسته و بدون درز اجرا می‌شه تا کیفیت بتن حفظ بشه.

5. کشش کابل‌ها:
   پس از رسیدن بتن به مقاومت لازم، کابل‌ها طبق برنامه کشیده می‌شن.

تفاوت سقف‌های پیش تنیده پیش کشیده و پس کشیده

سقف‌های پیش‌تنیده به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: