قالب بندی تیر

اولین گام برای اجرای سقف، نصب جک‌های فلزی به عنوان نگهدارنده قالب‌ها است. این جک‌ها دارای مغزی قابل تنظیم هستند که ارتفاع آن‌ها با استفاده از میلگرد سایز ۱۰ و متناسب با ارتفاع سقف، تنظیم می‌گردد.

تنظیم ارتفاع جک‌ها

برای تنظیم ارتفاع جک، از مغزی‌های پیچی استفاده می‌شود. این نوع مغزی برای لبه‌های سقف توصیه نمی‌شود، زیرا تکیه‌گاه مطمئنی برای لبه ایجاد نمی‌کند.

در جک‌هایی که در لبه‌ی سازه نصب می‌شوند، از مغزی‌هایی استفاده می‌گردد که لوله‌ی داخلی و خارجی جک را به وسیله‌ی یک میلگرد به هم قفل می‌کند. این اتصال مانع از جدا شدن لوله‌ها در صورت لغزش پایه می‌شود و ایمنی را بالا می‌برد.

تعیین فاصله مناسب بین جک‌ها

فاصله‌ی بین جک‌ها بسته به نوع عضو سازه‌ای که از آن پشتیبانی می‌کنند و مقدار بار وارده، متفاوت است. در ادامه فاصله‌های توصیه‌شده برای انواع مختلف اجزای سقف آورده شده است:

• زیر تیرهای بتنی:
   فاصله بین جک‌ها باید بین ۸۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر باشد. در صورتی که بار وارد بر تیرها زیاد باشد، بهتر است این فاصله کمتر از ۸۰ سانتی‌متر در نظر گرفته شود.
• زیر تیرچه‌های پیش‌ساخته:
   فاصله مناسب بین جک‌ها در این حالت حدود ۱۲۰ سانتی‌متر است.
• زیر تیرچه‌های پیش‌تنیده:
   این نوع تیرچه‌ها به دلیل طراحی خاص خود، می‌توانند با فاصله‌ای حدود ۳ متر از یکدیگر پشتیبانی شوند.
• زیر سقف‌های بتنی مسطح:
   فاصله‌ی مناسب بین جک‌ها در این نواحی، بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر پیشنهاد می‌شود.

2. اجرای داربست برای زیرسازی سقف و تیر

در بالای جک‌های نگهدارنده، قطعاتی به شکل T یا صلیبی قرار دارند که وظیفه نگه‌داشتن لوله‌های داربستی را بر عهده دارند. لوله‌های داربست، معمولاً با قطر حدود ۵ سانتی‌متر، روی این پایه‌های صلیبی قرار گرفته و بستر مناسبی برای قرارگیری قالب‌های چوبی یا فلزی سقف و تیر فراهم می‌کنند.

نحوه اتصال جک‌ها به داربست‌ها

برای نصب این لوله‌ها، یک نفر جک را در جای خود نگه می‌دارد و فرد دیگر، از روی چهارپایه، به کمک سیم نجاری جک را به لوله داربست متصل می‌کند تا ساختار داربست پایدار بماند.

تراز کردن لوله‌های داربست

در نقاطی که لوله‌های داربست با یکدیگر تلاقی می‌کنند — به ویژه نزدیک ستون‌ها — باید دقت شود که تراز آن‌ها حفظ شود، چرا که عدم تراز بودن می‌تواند باعث ناهمواری در سطح قالب‌بندی و به تبع آن، در بتن‌ریزی شود.

دو روش متداول برای تراز کردن لوله‌های داربست:

• استفاده از چوب چهار تراش:
   در این روش، چوب‌های چهار تراش به صورت افقی روی لوله‌ای که پایین‌تر قرار دارد، با فاصله حدود یک متر چیده می‌شوند. سپس تخته‌های قالب‌بندی بر روی آن‌ها قرار می‌گیرند.
• استفاده از میلگرد خمیده:
   یک میلگرد که یک سر آن صاف و سر دیگر آن خم شده است، به کار گرفته می‌شود. سر صاف میلگرد داخل لوله‌ی داربست پایین‌تر قرار می‌گیرد و لوله‌ی دیگر روی قسمت خمیده تکیه می‌زند. در نهایت، هر دو لوله با سیم نجاری به یکدیگر محکم بسته می‌شوند.